Kazimierskie spichlerze to wyjątkowa w skali kraju grupa zabytków (nie mających nigdzie indziej swojego odpowiednika). Nadrzeczne magazyny zbożowe budowane były w XVI i XVII wieku, dobitnie świadczą o wspaniałej przeszłości Kazimierza. Miasto było wówczas centrum handlu zbożem, które przywożono zaprzęgami, a stąd spławiane było Wisłą do Gdańska i dalej do krajów Europy zachodniej. Na handlu tym urósł dobrobyt miasta, a wzbogaceni mieszczanie nie żałowali gotówki by magazyny pełniły nie tylko role praktyczną, ale też dodawały prestiżu swoim właścicielom. Stanowiły własność magnatów, zamożnej szlachty lub duchowieństwa. Mimo gospodarczego przeznaczenia zachwycały i nadal zachwycają renesansowymi zdobieniami. Spichlerze z reguły sytuowano krótką ścianą frontem do Wisły. To właśnie fasady spichlerzy nadają im niezwykłe piękno. Spośród kazimierskich spichlerzy wyróżnia się spichlerz Kobiałki – w którym dziś mieści Dom Turysty PTTK, powszechnie zwany „Spichlerz”, malowniczo wpisany w krajobraz bulwaru nad Wisłą. Budynek powstał przypuszczalnie w 1636 roku (data umieszczona na zachodnim szczycie). Wraz z kilkoma innymi spichlerzami tworzył grupę magazynów zbożowych przy tzw. Przewozie Janowieckim. Przed budynkiem znajduje się loggia komunikacyjna, biegnąca przez całą szerokość fasady (wyróżnia się szerokością na tle innych spichlerzy), pełniąca funkcję transportową zboża na pierwsze piętro. Obiekt zlokalizowany jest w odległości 1,5 km od rynku miasta i około 300 m od rzeki Wisły. W XIX wieku spichlerz należał do rodziny Kobiałków, stąd przyjęta nazwa. Po I Wojnie Swiatowej obiekt był bardzo zaniedbany i został częściowo odrestaurowany, po II Wojnie Światowej pozostał bez dachu. W latach 1949 – 1951 r. uległ przebudowie (według projektu Karola Sicińskiego), gdy ze spalonego i zrujnowanego budynku zaadaptowano go na Dom Wycieczkowy PTTK. Do rejestru zabytków został wpisany 16 czerwca 1967 r. (pod numerem A/215). Z dokumentacji wynika, że po kolejnym pożarze wnętrz i dachu, który miał miejsce 03 czerwca 1972 r., odbudowany został (według projektu architekta Bogdana Kulawczuka) z takim samym przeznaczeniem jak poprzednio. Zniszczenia na skutek powodzi stulecia, które wystąpiły w lipcu 1997 r. i potem w kwietniu roku następnego, nie ominęły również tego historycznego obiektu zalewając piwnice budynku. Remont i modernizację przeprowadzano nie zmieniając zasadniczych elementów konstrukcyjnych i elewacji, co mogłoby wpłynąć na obniżenie klasy budynku jako zabytku. Warto również wspomnieć, że na terenie wokół obiektu w 2002 r. prowadzone były badania archeologiczne fundamentów dwóch nieistniejących Spichlerzy. Dom Turysty Spichlerz dysponuje 28 pokojami na czterech piętrach, każde w innej kolorystyce. Wokół obiektu znajdują się miejsca dla przyczep campingowych i namiotów, dla których udostępniono zmodernizowany w 2022 roku pawilon sanitarny. Dodatkowym atutem jest niewątpliwie położenie Spichlerza w pięknym parku ze starodrzewem.

W Spichlerzu znajduje się restauracja, która umożliwia organizację przyjęcia lub bankietu z oprawą muzyczną DJ-a. Kuchnia serwuje szeroką gamę potraw kuchni tradycyjnej opartej na zdrowych i świeżych produktach pochodzących głównie od lokalnych producentów, jak również wysmakowane i eleganckie dania kuchni nowoczesnej. Istnieje również możliwość organizacji pikniku na wolnym powietrzu – grill bądź zimowe ognisko z grzanym winem. Dzięki temu spotkania w Spichlerzu są pełne wrażeń i pozostawiają w pamięci dobre wspomnienia. Spichlerz Kobiałki zapewnia przede wszystkim komfortowy pobyt zarówno na krótki, weekendowy wyjazd, jak i firmową imprezę integracyjną.